ارائه یک مدل محاسباتی مدیریت اعتماد مبتنی بر اطمینان

در مبحث امنیت داده‏ ها و ارتباطات، رویکرد جدیدی به نام امنیت نرم جایگاه ویژه‏ ای یافته است. سازوکار اصلی در امنیت نرم مدیریت اعتماد می‏ باشد که مسائل متنوعی در ارتباط با آن مطرح است. یکی از این مسائل نقش اطمینان در سیستم‏ های مدیریت اعتماد است که معرف میزان باور به درستی تخمین اعتماد می‏ باشد. مفهوم اطمینان در دو سطح محاسبه اعتماد و تصمیم‏ گیری برمبنای آن اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق مفاهیم و مسائل اساسی مرتبط با اعمال اطمینان در سیستم‏ های مدیریت اعتماد مورد بررسی قرار گرفته و یک مدل محاسباتی اعتماد مبتنی بر اطمینان ارائه و ویژگی‏ های مدل معرفی‏ شده با رویکردهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مدل پیشنهادی ابتدا یک توصیف صوری از سیستم مدیریت اعتماد آگاه از اطمینان ارائه و سپس یک مدل لایه‏ ای برای چنین سیستمی معرفی شده است. در این مدل لایه‏ ای جنبه‏ های مختلف یک سیستم مدیریت اعتماد شامل فضای مدرک، تخمین اعتماد مستقیم و غیرمستقیم، تصمیم‏ گیری، امنیت سیستم و مدیریت ذهنیت مورد توجه قرار گرفته و واسط‏ های بین لایه‏ ها و بخش‏ های مختلف توصیف شده است. در ادامه، یک پشته راه‏ حل در ارتباط با مدل لایه‏ ای مذکور پیشنهاد گردیده است که دربردارنده نحوه انجام وظایف هر لایه مدل است. طرح پیشنهادی همچنین شامل راهکارهایی برای مقابله با مهم‏ ترین حملات مطرح علیه سیستم‏ های مدیریت اعتماد است. همچنین در این رساله بازنمایی‏ های مناسب برای نظرات اعتماد آگاه از اطمینان شامل چارچوب محاسبه اعتماد غیرمستقیم مبتنی بر اطمینان پیشنهاد شده است. در این بخش، تعریف‏ های جدیدی برای دو عملگر انتشار و تجمیع اعتماد با درنظرگرفتن اطمینان ارائه شده است. در ارزیابی مدل پیشنهادی ابتدا به صورت نظری نشان داده شده است که چارچوب تخمین اعتماد غیرمستقیم، خواص لازم برای انتشار و تجمیع اعتماد را دارد. سپس با استفاده از مجموعه‏ داده‏ های متداول advogato و epinions، برتری مدل پیشنهادی از نظر دقت تخمین اعتماد نسبت به مدل‏ های tidaltrust، fire و sunny نشان داده شده است. علاوه بر این، پیچیدگی زمانی و مکانی راه حل پیشنهادی مورد تحلیل قرار گرفته و بالاخره با انجام شبیه‏ سازی، کارآمدی مدل در حضور حمله‏ های روشن-خاموش، تظاهر، تبانی، چندهویتی و تازه‏ وارد مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج ارزیابی نشان می‏ دهد که میانگین قدرمطلق خطای تخمین به 0.04 کاهش و همبستگی بین مقادیر اعتماد تخمینی و مستقیم به 0.90 افزایش یافته است. میانگین قدرمطلق خطا در حضور حملات مذکور برابر با 0.21 است که کمتر از مدل‏ های مطرح در این زمینه شامل securedtrust و peertrust است. همچنین معیار جدیدی به نام هم‏ شناختی برای ارزیابی مدل‏ های اعتماد معرفی شده است که بیانگر میانگین میزان اطمینان بین گره‏ های شبکه اعتماد است. از طریق آزمایش‏ های متعدد نشان داده شده است که مقادیر این متغیر به میزان 0.91 با مقادیر دقت تخمین اعتماد همبستگی دارد و به این ترتیب می‏ توان آن را به عنوان معیار جایگزینی جهت ارزیابی مدل‏ های اعتماد مورد استفاده قرار داد.